تلفیق هنر خیاطی و تکنولوژی در پارسی دوز

علی خسرو نژاد هم بنیان‌گذار استارتاپ پارسی دوز است. علی خسرو نژاد می‌گوید ما در پارسی دوز قصد داریم لذت پوشیدن لباس سفارشی را به مردم بدهیم. در این مصاحبه ۱۰۰استارتاپ با ایشان، در رابطه با آنلاین شدن حوزه‌ی خیاطی و شکل‌گیری پارسی‌دوز، روند کار آن‌ها و مسائل مربوط به استارتاپ‌ها می‌خوانیم؛با ما همراه باشید.

چرا به فکر راه اندازی پارسی دوز افتادید و چرا این حوزه را انتخاب کردید؟

سال ۹۶ من وارد دانشگاه یزد شدم و با شتابدهنده‌ها و منتورهای دانشگاه آشنا شدم و در دوره‌های آموزشی آن‌ها شرکت کردم. بعد از آن کم‌کم در این مسیر قرار گرفتم که خودم کسب‌و‌کار راه‌اندازی کنم. ما قبل از پارسی دوز استارتاپ‌های دیگر هم داشتیم که شکست خوردند. اول وارد حوزه‌ی تورهای کوتاه‌مدت تفریحی و کویرنوردی شدیم و استارتاپی به اسم اس تور راه‌اندازی کردیم. البته هنوز علی‌بابا وارد حوزه‌ی تورهای کوتاه‌مدت نشده بود. بعد از آن وارد فروش سوغاتی شهر‌های مختلف به‌صورت آنلاین شدیم. همینطور استارتاپ‌های دیگری که در آن‌ها شکست خوردیم که هر کدام نکات مثبت کسب‌وکاری برای ما داشتند. ما در آخر به پارسی دوز رسیدیم و سعی کردیم از آن تجربه‌ها استفاده کنیم.

پارسی دوز با چه خدماتی آغاز کرد و الان چه خدماتی را ارائه می‌دهد؟

با توجه به تجربیاتی که از شکست‌های قبلی بدست آوردیم، متوجه شدیم که نباید هدفمان فقط پول درآوردن باشد، بلکه باید ارائه یک خدمت باشد و وقتی مردم از این خدمت لذت ببرند، درآمد به صورت خودکار همراه آن می‌آید.

من و آقای کریمی هم‌بنیان‌گذار پارسی دوز هر دو با خیاطی در ارتباط بودیم. مادر آقای کریمی یکی از خیاط‌های توانای کشور هستند. بنده هم با لوازم خیاطی به واسطه کارهایی که قبلا انجام می‌دادم آشنا بودم. به همین علت تصمیم گرفتیم وارد زمینه‌ای شویم که خودمان قبلا تجربه کرده‌ایم و با چالش‌های آن آشنا هستیم. ما تصمیم گرفتیم این کسب‌وکارها را به سمت آنلاین شدن ببریم. هدف پارسی دوز این است که هر کسی پوشاک مخصوص خودش را سفارش بدهد.

ما اول سعی کردیم فروش لوازم خیاطی را به سمت آنلاین شدن ببریم. داستانی که وجود دارد این است که لوازم خیاطی تنوع بسیاری دارد و ما دیدیم این نیاز وجود دارد که لوازم خیاطی به سمت آنلاین شدن برود. تا هر کسی در هر نقطه‌ای راحت دسترسی داشته باشد. ما سعی کردیم این فضا را برای مشتریان خیاط خود ایجاد کنیم و محصولات با تنوع بالا و کیفیت ارائه دهیم. مورد بعدی این است که ما دیدیم در این جهان که همه درگیر هستند و وقت آزادشان کم است و رفتن پیش خیاط برای خیلی‌ها سخت است و بیشتر افراد ترجیح می‌دهند از آنلاین‌شاپ‌ها خرید کنید و ممکن است لباسی که سفارش می‌دهند توی تن بزرگ یا کوچک باشد.

هدف ما حل این مشکل بود. یک پلتفرم به وجود آوردیم که خیاط‌ها به صورت آنلاین سفارش لباس بگیرند. مزیت آن این است که افراد می‌توانند لباس خاص خودشان را داشته باشند. قطعا پیش آمده است که لباسی را تن بازیگر یا خواننده‌ای ببینید و دوست‌ داشته باشید همان لباس را داشته باشید. پارسی دوز این امکان را به شما می‌دهد تا لباس‌های خودتان را سفارشی‌سازی کنید. از دکمه‌ای که روی لباس قرار می‌گیرد تا جنس پارچه‌ای که قرار است استفاده شود به انتخاب مشتری است. اگر برای اندازه‌گیری یا پرو لباس هم فرصت ندارید پیش خیاط بروید ، خیاط می‌تواند به منزل مشتری بیاید. 

در ادغام هنر و استارت‌آپ چه مشکلاتی داشتید؟

مشکلاتی که برای ما به‌وجود آمد دو دسته هستند. یک سری مشکلات مربوط به زمینه‌ای که ما وارد شدیم، در واقع بحث پوشاک و خیاطی است. دسته دوم مشکلاتی که برای همه استارتاپ‌ها وجود دارد.
مشکلات دسته اول شامل تنوع کار ما است. تنوع خیلی از آدم‌ها را می‌ترساند. این موضوع تنوع هم مزیت کار ما حساب می‌شود هم سختی. مشکلات دسته دوم بحث نیروی فنی و منابع انسانی است.

علت انتخاب اسم پارسی دوز چه بوده است؟

دلیل انتخاب اسم پارسی دوز توجه به پوشش  زیبای ایرانی و لباس‌های اصیلی که در ایران استفاده می‌شود. اقوام ایران فرهنگ پوشش زیبایی دارند و هدف پارسی دوز این است که از  فرهنگ لباس ایرانی  در طراحی لباس‌های جدید استفاده کند.

مخاطب هدف شما چه افرادی هستند؟

مخاطب‌های اصلی پارسی دوز خیاط‌ها و فروشندگان لوازم خیاطی و پارچه هستند. از سال۹۸ که ما روی پارسی دوز کار می‌کنیم حتی مشتریانی از شهر‌های دورافتاده هم داشتیم که حتی پست هم به آنجا نمی‌رفت. الان در دوختینو مخاطب هدف ما همه مردم ایران هستند.

برای شروع کار خود چه میزان سرمایه داشتید و این سرمایه از کجا تامین شد؟

کار ما، آشنایی با اعضای تیم و دوره‌های آموزشی‌مان از شتابدهنده پیشگامان کویر یزد که در دانشگاه یزد مستقر است، شروع شد. در ابتدای کار ما یک فروشگاه آنلاین بودیم که با فروشندگانی که با قیمت مناسب‌تری نسبت به بقیه محصولات را عرضه می‌کردند همکاری می‌کردیم. در این زمان کار ما تنها واسطه‌گری بود، انبار نداشتیم و کار انبارگردانی هم نمی‌کردیم. کل سرمایه اولیه‌ای که ما با آن شروع کردیم شاید به 5 میلیون تومان هم نرسد. رفته رفته پارسی دوز در شتابدهنده پیشگامان در مراحل شتابدهی قرار داده شد و با مشاهده پیشرفت کار سرمایه‌گذاری بر روی پارسی دوز شروع شد. توانستیم از طریق پیشگامان یزد جذب سرمایه کنیم و حدود یک سال با شتابدهنده پیشگامان کویر یزد همراه بودیم.

چگونه با 100استارتاپ آشنا شدید؟

از طریق تبلیغات و گروه‌های استارتاپی که در آن‌ها بودیم با 100استارتاپ آشنا شدیم. در رویدادی که 100استارتاپ در یزد برگزار می‌کرد شرکت کردیم و توانستیم جزو تیم‌های برگزیده برای جذب سرمایه باشیم.

تیم پارسی دوز از چند نفر تشکیل شده؟

در حال حاضر به صورت مستقیم ۸ نفر هستیم که ۴ نفر مشغول کارهای فنی مانند پشتیبانی سایت و ۴ نفر مشغول کارهای حقوقی، بازار و غیره هستند. علاوه بر این با حدود ۳۰ نفر دیگر به عنوان خیاط نیز در ارتباط هستیم.

چه میزان جذب سرمایه داشتید و در چه مواردی استفاده شد؟

ما مبلغ ۴۰۰ میلیون تومان جذب سرمایه داشتیم. مقداری از آن، به عنوان سرمایه‌ی در گردش ما برای فروشگاه آنلاین استفاده شده است. قطعا هرچه‌قدر بتوانیم انبارداری قوی‌تری داشته باشیم، سرعت ارسال محصولات خیاطی نیز بالاتر می‌رود. این موضوع باعث بیشتر شدن مشتریان ما و در نهایت جذب تعداد بیشتری خیاط می‌شود که ما را به هدف دوخت لباس آنلاین نزدیک می‌کند. همینطور از این سرمایه در موارد دیگری مانند حقوق افراد تیم و تبلیغات نیز استفاده کردیم.

مدل درآمدی شما به چه صورت است؟

ما سعی داریم بیشتر کارهایی که در پارسی دوز انجام می‌دهیم به صورت خدماتی باشد؛ مانند دوره‌های آموزشی و محتوایی که به صورت رایگان در اختیار مخاطبان قرار می‌دهیم. بخشی از کار ما به صورت B2B‌ (بیزینس به بیزینس) است چون گاهی اوقات فروش بعضی از لوازم را باید به صورت واسطه انجام دهیم. اگر بتوانیم خیاط‌ها را به صورت مستقیم در پلتفرم خودمان داشته باشیم، سعی داریم به سمت مدل B2C حرکت کنیم.

چشم‌انداز شما برای آینده‌ی پارسی دوز چیست؟

با این‌که ما در حال حاضر توانستیم درآمد چشمگیری در این زمینه داشته باشیم و کاربران زیادی را به پلتفرم خود جذب کنیم ولی هنوز ۱٪ این راه را هم نتوانستیم طی کنیم. به این علت که ما در ابتدا باید به هدف خود (ایجاد پلتفرمی که هر شخص بتواند لباس خاص خودش را از آن تهیه کند) برسیم. در حال حاضر ما فقط توانستیم تعدادی خیاط را در شهر یزد دور هم جمع کنیم و در شهرهای مختلف هنوز ثبت‌نام خیاط‌ها در حال انجام است. در یزد توانستیم سفارشی سازی دوخت لباس را تا حدودی انجام دهیم ولی هنوز هم فرهنگ پوشش ایرانی خیلی درگیر نشده است. در رابطه با چشم‌انداز هم، ما در دورانی زندگی می‌کنیم که همه‌چیز روزبه‌روز در حال پیشرفت است؛ ما هم سعی داریم خود را برای متاورس هم آماده کنیم. لباس پوشیدن هم مانند اثر انگشت مختص هر فرد است. حتی قصد داریم افراد هر فرهنگ پوششی که در زندگی عادی دارند را در متاورس هم داشته باشند. خلاصه این‌که اصلا نمی‌توانیم تصور کنیم سرنوشت پارسی دوز به کجا می‌خواهد برسد.

کلام آخر

برای ورود به دنیای کسب‌وکار ذهن خود را درگیر نقطه‌ی شروع، تحقیقات زیاد، برنامه‌های درآمدی و… نکنید. همین حالا شروع کنید، وارد بازار کار شوید زیرا حین جلو رفتن به تجربیات مورد نیاز خود خواهید رسید.