اصطلاح تجارت به مصرفکننده (B2C) به فرآیند فروش محصولات و خدمات به طور مستقیم بین یک تجارت و مصرفکنندگانی که کاربران نهایی محصولات یا خدمات آن هستند، اشاره دارد. اکثر شرکتهایی که مستقیماً به مصرفکنندگان میفروشند را میتوان شرکتهای B2C نامید.
خدمات نظافت منزل، رستورانها و فروشگاههای خردهفروشی نمونههایی از شرکتهای B2C هستند. وب سایتهایی که محصولات مصرفی را ارائه میدهند B2C هستند. چرخه فروش B2C کوتاهتر است.
انواع مدلهای کسبوکار B2C:
۱. فروشندگان مستقیم: این رایجترین نوع مدل کسبوکار B2C است که در آن مصرفکنندگان محصولات را مستقیماً از فروشگاههای تجاری یا خردهفروشان آنلاین خریداری میکنند.
۲. واسطهای: در این مدل، یک کسبوکار به عنوان رابط بین ارائهدهنده محصول/خدمت و مصرفکننده نهایی عمل میکند.
۳. مبتنی بر تبلیغات: در این روش بازاریابی شرکتها به منظور تبلیغات اینترنتی از وبسایتهایی که دارای ترافیک بالایی هستند، استفاده میکنند که افزایش فروش محصولات و خدمات را به دنبال خواهد داشت. استفاده از اینفلوئنسرها در شبکههای اجتماعی برای حمایت از محصولات و خدمات نیز از دیگر روشهای بازاریابی B2C مبتنی بر تبلیغات میباشد.
۴. مبتنی بر جمع: در این مدل از بازاریابی، بازاریابان به منظور تبلیغ مستقیم خدمات و محصولات خود از گروه افرادی که دارای علاقهمندیهای مشترک هستند استفاده میکنند و به این ترتیب میزان بازدهی فروش خود را افزایش میدهند.
۵. مبتنی بر کارمزد: در این مدل، کسبوکار برای دسترسی به محصول یا خدمات خود، هزینه اشتراک را دریافت میکند. آنها معمولاً مقدار محدودی از محتوا را به صورت رایگان برای دوره اولیه ارائه میدهند اما برای کل اشتراک هزینه دریافت میکنند.