تجارت به دولت (B2G)، در واقع به تجارت بین بخش تجاری و یک سازمان دولتی گفته می‌شود؛ تجارت به عنوان یک تامین‌کننده و سازمان دولتی به عنوان مشتری است.
سازمان‌های دولتی عموماً درخواست‌های پیشنهادی خود را به صورت مناقصه می‌گذارند و تامین‌کنندگان خصوصی به آن‌ها پاسخ می‌دهند. شبکه‌های تجاری به دولت بستری را برای کسب‌وکارها فراهم می‌کنند تا فرصت‌های دولتی را که به‌عنوان درخواست‌های پیشنهادی، از طریق یک حراج معکوس ارائه می‌شوند، پیشنهاد دهند.
کسبوکارهای متخصص در زمینه ساخت و ساز، اغلب اوقات معاملاتی از نوع B2G را با سازمان‌های دولتی انجام می‌دهند. در این رابطه، برای مثال سازمان‌های دولتی در قالب یک سری مناقصات، جزئیات و زیرساخت‌های لازم برای احداث ساختمان‌های جدید، توسعه پارک‌ها، کتابخانه‌ها، مدارس یا اجرای پروژه‌های حوزه راه‌سازی را مطرح می‌کنند. بعد از تایید پیشنهاد یک کسب‌وکار توسط آژانس مربوطه، رابطه‌ای از نوع B2G بین آن دو شکل می‌گیرد.
مثال دیگر از کسبوکارهای B2G، شرکت‌های فعال در زمینه توسعه پایگاه داده‌های اطلاعاتی هستند؛ که می‌توانند سیستمی را برای دفاتر دولتی محلی راه‌اندازی کنند تا جهت تهیه فرم‌های مالیاتی برای موضوعاتی از قبیل بازدهی سرمایه‌گذاری، استهلاک تجهیزات و خریدهای تجاری به کار گرفته شود. برای مثال، کسب‌وکارها با ابعاد مختلف می‌توانند به معرفی، تبلیغ و عرضه خدمات توسعه نرم‌افزار خود به آژانس‌های دولتی بپردازند.
ارائه خدمات در حوزه تعمیر و نگهداری نمونه‌ای عالی و تمام عیار از معاملات B2G به شمار می‌روند. برای نگهداری از ساختمان‌های عمومی و فضای باز، امکان برگزاری مناقصه از سوی سازمان‌های دولتی و شرکت در آن توسط پیمانکاران خارجی وجود دارد. برای مثال، این امکان وجود دارد که یک آژانس دولتی برای نگهداری و مراقبت از پارک‌های عمومی خود، یک شرکت ارائه دهنده خدمات باغبانی را استخدام کند.
