«۱۰۰ استارتآپ» نیز که به دنبال مدلی چابک و سریع برای طی فرایندهای سرمایهگذاری از تصمیم تا پرداخت مبالغ است نیز با این چالش مواجه است. بر همین اساس، طراحان «۱۰۰ استارتآپ» دو مدل سرمایهگذاری «وام قابل تبدیل به سهام» و «سرمایهگذاری مبتنی بر درآمد» را برای سرعتبخشی به توافق با استارتآپها انتخاب کردهاند. در این مدل توافقها، سرمایهگذار به سرعت پرداخت پول را آغاز میکند و تصمیمگیری دربارهی چگونگی تقسیم سهام یا منافع به آیندهای موکول میشود که امکان ارزشگذاری واقعبینانه استارتآپ فراهم باشد.